Tatry są najwyższym masywem górskim w Karpatach Zachodnich. Ogólnie, całe Tatry zajmują powierzchnię 740 km², a w granicach Polski znajduje się zaledwie 174 km ². Długa i skomplikowana historia geologiczna doprowadziła do ogromnej różnorodności skał oraz skomplikowanej tektoniki tego regionu. Najwyższą część - Tatry Wysokie, budują najstarsze skały: granitoidy, skały metamorficzne. Skały osadowe budują północny skłon Tatr. Są to serie wierchowe oraz Tatry Reglowe.
Tatry dzielą się na dwie główne części: Tatry Zachodnie i Tatry Wschodnie.
Tatry Zachodnie ciągną się od Siwego Wierchu i Doliny Suchego Potoku na zachodzie, po przełęcz Liliową i Zawory na wschodzie. Główny grzbiet Tatr Zachodnich ciągnie się równoleżnikowo, wzdłuż krystalicznego trzonu i tylko pomiędzy Tomanowem i Liliowem skręca ku północy, na zbudowane z fałdów serii wierchowej Czerwone Wierchy, Goryczkowe Czuby, Kasprowy. Najwyższe szczyty Tatr Zachodnich biegną w południowych odgałęzieniach głównego grzbietu. Są to: Bystra (2248 m), Raczkowa Czuba albo Jakubina (2189 m). Na granicy państwa najwyższymi wzniesieniami są: Starorobociański (2176 m), Błyszcz (2158 m), Jarząbczy (2137 m), Kamienista (2126 m) i Krzesanica (2122 m) w grupie Czerwonych Wierchów. Po polskiej stronie Tatr Zachodnich znajdują się następujące doliny: Chochołowska z Jarząbczą i Starobociańską, Kościeliska z Tomanową i Miętusią, Małej Łąki, Bystrej z Kasprową i Kondratową. Ponadto kilka mniejszych dolin rozwinęło się w serii reglowej: Lejowa, Za Bramką, Strążyska, Białego i Olczyska. Rzeźba Tatr Zachodnich ma przeważnie charakter erozyjny i krasowy; tylko w tych czterech wyżej wymienionych dolinach, w ich wyższych częściach występują formy glacjalne.
W wapiennych częściach gór występują liczne jaskinie. Najdłuższa z nich dochodzi do 6 km długości, a najgłębsza do 772 m głębokości (Jaskinia Wielka Śnieżna w Dolinie Małej Łąki). Północna część Tatr Zachodnich jest niższa do 1300-1500 m.n.p.m. Są to Regle.

Tatry Wschodnie tworzą wygięty ku południowy łuk grzbietu górskiego zbudowanego z granitów. Grzbiety Tatr Wschodnich przewyższają o 300-400 m grzbiety Tatr Zachodnich. Najwyższe szczyty Tatr Wschodnich nazywają się Tatrami Wysokimi. Do nich zaliczyć trzeba koniecznie: Gerlach (2655 m), Łomnica (2632 m)- oba na terytorium Słowacji. Trzeci, co do wysokości, jest Lodowy (2628 m), doskonale widoczny od strony Polski. Inne to Wysoka (2560 m), Baranie Rogi (2526 m) i wreszcie Rysy (2499 m).
Krajobraz Tatr posiada wyraźnie charakter krajobrazu alpejskiego, a część Tatr Wschodnich nosi typowe piętno wysokogórskiej rzeźby glacjalnej, w szczególności cyrki Stawów Gąsienicowych, Dolina Roztoki z górnym piętrem zwanym Doliną Pięciu Stawów Polskich oraz Dolina Rybiego Potoku z Morskim Okiem z położonym prawie o 200 m wyżej Czarnym Stawem pod Rysami. Pasmo Tatr zostało objęte ochroną Tatrzańskim Parkiem Narodowym.

  Tatry, a w szczególności Tatry Wysokie były kolebką polskiego i słowackiego alpinizmu (taternictwa). Tatry stanowią największą atrakcję turystyczną polskich gór. Co roku odwiedza je ok. 6 mln turystów. Interesujące jest również zlokalizowane u podnóża Tatr Zakopane z budownictwem w stylu zakopiańskim, muzeami, kościółkami i całą bazą turystyczną. Nawet podczas niepogody nie można się tu nudzić.